Aan alle fans en muziekliefhebbers van “De Patersdreef”,

Velen zullen het reeds weten , voor anderen zal dit misschien een shock zijn, maar deze winter is weldegelijk het allerlaatste festival van “De Patersdreef”. We hebben moeite nog krachten gespaard om er nog eens een laatste maal tegenaan te gaan. Ik denk dat we zelfs nog nooit zulk een indrukwekkende affiche bij elkaar gekregen hebben. Maar als uitsmijter kan die dus wel tellen. Dank voor de ruim dertig jaar aanwezigheid. ( zie ook foto’s op facebook).
Verder moeten we ook onze trouwe sponsors enorm bedanken voor hun jaarlijkse financiële tussenkomsten, anders zou dit inderdaad GRATIS nooit mogelijk geweest zijn. En bij deze is het dus onze laatste Indoor Patersdreef Festival en Patersdreef Festivals tout court. De sponsors hebben voor deze laatste editie een extra duwtje gedaan .

Het is mooi geweest, na 25 edities in de Patersdreef en 15 edities Indoor.
Het is nooit de bedoeling geweest om in tegenstelling met andere bekende festivals in België, winst te puren uit het festival, Indoor als Outdoor geweest. De bedoeling is altijd geweest om de betere cultuur- & rootsmuziek naar Tielt te brengen, muziek om te ontdekken , zoals de Blues. ( een mix van internationale -Blues, -Roots , -oudere Rock en plaatselijk talent )

Wij planden inderdaad dus niet altijd de dagelijkse evidente bands, die je bij wijze overal kon zien, maar we planden wel de grote internationale blues bands en legendarische rootsrockbands die voor velen hier in de regio en zelfs in België niet te zien waren. Ons publiek kwam en masse vanuit Nederland, vaste liefhebbers vanuit Duitsland , Zwitserland en uiteraard ook uit Frankrijk en gans België ; in de boom-jaren in 2002-2015 moesten we telkenmale meer en meer extra camping voor buitenlanders voorzien ( waaronder honderden Nederlanders die hier hun eerste weekend van hun verlof in Tielt kwamen inzetten).
Na ruim drie decennia Patersdreef , die in 1991 begon in de tuin van de toendertijde Zouaaf (bij Tine) Schuin tegenover de Patersdreef met de Local Bands : Fifth Avenue & Nightlife, zijn we het Outdoor Patersdreef Festival na 25 edities gestopt in 2016 met internationale kleppers als “Selwyn Birchwood” (Usa), “Elliott Murphy” (Usa) & “ Fischer Z” (Uk).

Ondertussen waren we in de winter van 2008 met onze Indoorfestival gestart in de Europahal , die vanaf het eerste jaar al direct uitgroeide als een volwaardig big festival met als topband “TenYears After” (Uk) en nu eindigend 15 Indoors verder in 2023 met internationale Legendarische bands als “Wishbone Ash” (Uk), ” Elliott Murphy” (Usa) & “Manfredd Mann’s Earth Band” (Uk).

Dank zij Corona hebben we noodgedwongen twee jaar verloren in de Europahal, maar hebben we vorig jaar een nieuwe weg ingeslagen met een benefietfestivalletje in het OC in deelgemeente Aarsele.

Na 25 Outdoor Patersdreef- & 15 Indoor Patersdreef Festivals, ( 40 festivals in 3 decenia 1991 – 2023) (met twee jaar oponthoud door corona dus) is het goed geweest, en hebben we een nieuwe weg ingeslagen : de internationale grote Patersdreef festivals zijn ten einde , maar we denken verder locaal. Kleinschalig in het OC in Aarsele, met partners, of in ondersteuning.

Na de benefiet voor Oekraiëne vorig jaar in mei is er dus terug een benefiet gepland in het OC te Aarsele op 27 mei aanstaande waar we graag aan meewerken. Dit op initiatief van de “Belgian Quo Band”. De opbrengst gaat naar de Tieltse stichting “Me To You” tegen Leukemie. Op de Affiche “Beuk” uit Brugge (stond vorig jaar nog op Alcatraz) ,” Belgian Quo Band” ( met plaatselijke gitarist / zanger Rik Michels), “Rhino’s Revenge” ( De band van de Basist van Satus Quo) en” Koyle” ( de bekendste coverband van Vlaanderen) + extra special guest aanwezig die avond de drummer (Leon Cave) van Status Quo.
Het is een tijdperk die afgesloten word. In die drie decennia en 40 festivals hebben grote Internationale namen de revue gepaseerd, we denken bvb aan :
Joe Louis Walker (Usa); Sonny Rhodes (Usa); Popa Chubby (Usa); B.J. Scott (Usa); Chris Jagger (Uk); Louisiana Red (Usa); Magic Slim (Usa); Dr. Feelgood (Uk); Chicken Shack (Uk); Dana Gillespie (Uk); Rosa King (Usa); Ana Popovic (Yu); Big Time Sarah (Usa); E.C. Scott (Usa); Hook Herrera (Usa); Sax Gordon (usa); Doug Jay (Usa); Kozmic Blue (D/Scotl); Rob Tognoni (Australië); Julian Sas (Nl); Rob Orlemans & Half past Midnight (Nl); The Nimmo Brothers (Scotl); The Harpsliders (Fr); Jesus Volt (Fr); Mick Clarck (Uk); Barrelhouse (Nl); Mojo Bluesband (Austria); The Juke Joints (Nl); Oscar Benton (Nl); Hotel La Salle (It); Ash Grunwald (Australië); Guy Forsyth (Usa); Gwyn Ashton (Uk); Khalif Wailin’ Walter (Usa); Dede Priest (Usa); Louis King (Australië); The Perpetrators (Can); Philip Menard (Fr); The 44’s (Usa): Chantel McGregor (Uk); Dallas Frasca (Australië); Karoline Legrand (Fr); Selwyn Birchwood (Usa); John Lee Hooker Jr. (Usa); Memo Gonzales (Usa); Jenny Kerr (Usa); Super Chicken (Usa); Lisa Doby (Usa); Twelve Bar Blues band (Nl); Livin’ Blues (Nl); Shaggy Dogs (Fr); en vele andere………….

Rocklegendes als : Canned Heat (Usa); The Faboulous Thunderbirds (Usa); Kevin Coyne (Uk); The Yardbirds (Uk); Kast off Kinks (Uk); Steve Harley & Cockney Rebel (Uk); The Troggs (Uk); Creedence Clearwater Revived (Uk); Ten Years After (Uk); Elliott Murphy (Usa); Fischer- Z (Uk); Wishbone Ash (Uk); Manfred Mann’s Earth Band (Uk);…………..

Grote en minder grote Nationale namen als: Roland; Willy Willy; Wigbert; The Chevy’s; Paul Couter; Steven Debruyn; Elmore D; Raf Walschaert; Hideaway; Nightlife; The Belgian Blueslegends; Marc T; Marc Librecht; Tex; Mr. Paul Triggerfinger; Lightin’ Guy; Fred & The Healers; Ed & The Gators; Paul Michiels; Machiavel; Irish Coffee met William Souffreau; Tiny Legs Tim……. En de vele plaatselijke bands die een forum kragen op ons podium.
En uiteraard onze huisartiest Marino Noppe, een constante doorheen deze drie decennia, met zijn Maxwell Street of als begeleider van internationale blueslegendes. Deze winter zal hij omtrent de kaap van de 20 opkomsten op het podium benaderen op de 40 festivals die er geweest zijn.
Telkens hebben we er ook een punt van gemaakt om de “real stuff” naar Tielt te brengen, ttz geen tribute bands of coverbands op een paar uitzonderingen na zoals The Belgian Quo Band ( maar dat is een ander verhaal), maar telkens de originele artiesten of Bands.
Tenslotte starten we, zoals reeds vermeld, ook altijd met muzikanten van bij ons. We hebben altijd een traditie van gemaakt om een podium te geven aan de locale en Tieltse Bands. Dit jaar viel de keuze op “Hands Off The Barmaid” uit Tielt. Normaal zijn er elke editie 5 bands, maar voor dit jubileumjaar zijn er 6 bands voorzien en starten we dus ook vroeger. Deuren open om 14 u.

Line Up laatste editie:
Hands Off The Barmaid (B) 14 u 30
Traditiegetrouw openen we dus met een Tieltse band, deze maal dus niet anders.
Hands off the barmaid is ontstaan uit de assen van het ter ziele gegane Arrivé (Ryv) die op het patersdreef podium stond in 2006. Het is een bruisende band die hun barmaids verwennen met heerlijke rockmuziek en andere sloeberheden die gevoelig zijn voor menig luistereer! In 2011 brachten ze,in eigen beheer, hun eerste cd " Sounds from the basement" uit en stonden ze de eerste keer op het podium bij ons in 2012. In 2021 lieten ze hun tweede full album los op de wereld. Net zoals Het Patersdeef Festival is 2023 voor hen een jubileumjaar. Twintig jaar geleden stond de band , zoals hogerop beschreven, toen nog als RYV voor het eerst op een podium. Hands Off The Barmaid staat garant voor rechttoe-rechtaan rockmuziek, wat blues, wat funk, een kwinkslag , nosetwisters en toetappers.

Marino Noppe & Maxwell Street (B) 16 u 00
Onze huisartiest mocht uiteraard ook niet ontbreken op deze laatste editie.
Het zal stilaan zowat tegen de twintigste keer zijn dat Marino op ons podium staat, hetzij als begeleider van bluesgrootheden uit de USA , hetzij met Maxwell Street of andere bands, hij mag dus terecht onze huisartiest genoemd worden
De meest authentieke bluesgitarist uit Vlaanderen, heet dus
Marino Noppe.
Als soloartiest of met backing band, Marino Noppe is al meer dan 40 jaar een topartiest. Marino deelde de afgelopen tientallen jaren het podium met geestesgenoten & tal van bluesgrootheden : onder meer met Louisiana Red, Joe Louis Walker, Johnny Moeller, Magic Slim, Super Chicken, en Johnny Copeland. Na z’n vorige bands treed Marino terug op met zijn legendarische “Maxwel Street”. Na de vele guestoptredens in binnen- en buitenland staat dan ook een ervaren en geoliede bluesmachine op het podium, van diverse muzikale pluimage. Een blueskwartet pur sang. “Maxwell Street” staat voor doorleefde Chicago-blues
Over opzwepende funkblues tot messcherpe ballads.

Martin Turner ex Wishbone Ash (UK) 17 u 30
Wishbone Ash vierde in 2020 hun 50-jarig bestaan en was op de Indoor van 2020 een van de beste groepen die avond. Reden te meer om deze gasten terug te vragen voor onze laatste editie. De Britse rockband Wishbone Ash werd opgericht door de muzikanten Martin Turner en Steve Upton. De band staat bekend om de dubbele gitaarbezetting. Martin en Steve bedachten namelijk een rijke rocksound, die gekenmerkt werd door innovatieve harmony-gitaarpartijen. Deze dienden gespeeld te worden door twee lead-gitaristen. Gitaristen Ted Turner en Andy Powell werden gerekruteerd via een nu legendarische Melody Maker-advertentie. De samenwerking van de originele line-up van Wishbone Ash smeedde een unieke muzikale identiteit die enkele van de meest geliefde werken van de rockmuziek zou produceren en verschillende succesvolle bands zou beïnvloeden, resulterend in miljoenen albumverkoop en concertbezoekers. Wishbone Ash zou een van de meest duurzame en meest geliefde Britse rockacts worden.
Na de ruzie met Powell, vormde oprichter en creatief brein van Wishbone Ash : Martin Turner zijn eigen Wishbone Ash met nieuwe muzikanten. In Tielt zal Martin Turner zijn grootste successen van toen brengen. Vooral de eerste albums die Martin Turner voor Wishbone Ash schreef waren de succesvolste, waaronder “Pilgrimage” en “Argus”. Waarvan 20 miljoen stuks van verkocht zijn.

Elliott Murphy & Band (USA/Fr) 19 u 30
Singer –Songwriter Elliott Murphy, afkomstig van Milwaukee, is één van de allergrootste Amerikaanse muzikanten. Voor de tweede keer staat hij op ons podium, en telkens voor een afsluitende jubileumeditie.
Het kan soms vreemd lopen onder de glazen stolp van de rock-‘n-roll. Toen Elliott in 1973 gelijktijdig met Bruce Springsteen zijn debuut-lp uitbracht, werden beide vrienden een grote toekomst toegedicht. Ze kregen door het muziekblad Rolling Stone het etiket “Nieuwe Dylan” opgeplakt en zoals achteraf zou blijken, brachten ze allebei hun beste platen uit tijdens het eerste decennium van hun lange carrière. Springsteen groeide uit tot een wereldster die alleen nog reusachtige arena’s en stations aandoet, terwijl Murphy –gelukkig voor o,s- uitgroeide tot een cultmuzikant die nog kleinere festivals aandoet. Met Bruce werkt hij nog geregeld samen, zowel in de studio als op het podium.
Geboren in 1949 en vijtig jaar ‘on de road’. Ellott Murphy is een fenomeen. Murphy heeft inderdaad nooit het grote succes gekend als zijn vriend Bruce Springsteen, maar hij is inmiddels wel uitgegroeid tot een ware cultheld. Al jarenlang produceert hij zowat aande lopende band gitaarjuweeltjes met teksten van uitzonderlijke kwaliteit. Om die reden wordt hij door sommigen wel eens de “laatste der rock-poëten “ genoemd.
Intussen bracht Elliott al meer dan 40 albums uit. Met een aantal daarvan viel hij ook in de prijzen. Samen met zijn soul-mate “Olivier Durant” en de “Normandy All Stars” zal deze rockzanger, singer-songwriter en troubadour Tielt met prachtige nummers als “Diamonds by the yard”, “ Last of the rockstars”, en vele andere nummers een prachtige avond bezorgen.

Manfred Mann’s Earth Band (UK) 21 u 30
Headliner van de avond. 10 jaar heeft het ons gekost om deze wereldband naar Tielt te krijgen, maar uiteindelijk is het ons ook gelukt voor onze laatste editie. En dit exclusief voor België. Waar we enorm trots op zijn.
Deze Britse rockband, werd opgericht in 1971 door de Zuid-Afrikaanse toetsenist Manfred Mann en gitarist Mick Rogers, nadat Manfred Mann in de jaren zestig reeds een succesvolle solocarrière had. Keyboarder Manfred Mann startte dus tijdens de jaren 60 en had hits als Do Wah Diddy Diddy en The Mighty Quinn van Bob Dylan. Daarna ging hij over naar de op jazz-fusion ingestelde Manfred Mann Chapter Three, voordat hij in 1971 de Earth Band formeerde. De oorspronkelijke bezetting bestond uit Mick Rogers, Manfred Mann, Colin Pattenden en Chris Slade. Tijdens zijn allereerste fase werd de band gewoon Manfred Mann genoemd en was dus eigenlijk een vervolg van de band uit de jaren 60. Het kwartet bracht hun eerste single Please Mrs. Henry uit in 1971. Hun tweede single Living Without You van Randy Newman werd in Europa ook uitgebracht als Manfred Mann, maar in de Verenigde Staten als Manfred Mann’s Earth Band, waar het nummer een bescheiden charthit werd. Op twee niet-geplaatste single-publicaties in het Verenigd Koninkrijk in 1972/1973, werd de band gewoon genoemd als Earth Band, maar verder vanaf 1972 werd de naam Manfred Mann’s Earth Band gebruikt op alle publicaties. Het ledental van de band was stabiel tussen 1971 en 1976, in welke periode ze hun eerste zes albums uitbrachten. Met Chris Thompson op zang brengen ze hun grootste successen uit.
Wie kent de wereldhits niet als : “The Mighty Quinn “,” Blinded By The Light”; “Davy ‘s on The Road Again”, “Spirits in the Night”; “Father of Day, father of Night”, “You Angel You”; “Don’t Kill It Carol”; en vele andere.
In 1986 verliet Thompson de band waarbij het eventjes stilletjes werd tot Manfred Mann’s Earth Band weer in ere werd hersteld begin jaren 90 en ze verder gingen met opnemen. Er werden ook nummers gecoverd door diverse artiesten, waaronder Paul Weller, Robert Cray, Del Amitri en The Lovin’ Spoonful. Mann had ook diverse solo-projecten uitgebracht, zoals Plains Music, dat gebaseerd was op inlandse Amerikaans muziek. In 2006 werkten ze samen met de Duitse rapper Thomas D en maakten ze nummers met de muziek van de Super Furry Animals. De band had een wisselvallige bezetting met Mann als vaste constante.
De huidige bezetting bestaat terug uit de oprichters keybordist ‘Manfred Mann’ en gitarist ‘Mick Rogers’. Op zang ‘Robert Hart’ oud zanger van de band “Bad Company”; bassist ‘Steve Kinch’ en drummer ‘John Lingwood’.

Belgian Quo Band (B) 23 u 30
We eindigen deze laatste editie met een bekende band , reeds aangehaald in ons voorwoord, met zanger/gitarist Tieltenaar ‘Rik Michels’. Verder op drums ‘Wesley Jaques’; op gitaar ‘Geert Callens’ en op bas ‘Lieven Vandenbroucke’
Het toeval ( of misschien ook niet), wil nu dat de laatste tournee in december van Manfred Mann’s Earth Band door Duitsland ook samen was met Status Quo.
We konden de echte niet strikken, dan doen we het dus met hun waardige Belgische vervangers.
Voor de tweede maal staat deze tributeband op het podium van de Indoor in de Europahal. En vorige jaar op de Benefiet voor Okaraiëne te Aarsele. De eerste maal in 2019 als voorprogramma van “Paul Michiels “ met toen een primeur met de vernieuwde bezetting na een sabatjaar. Ondertussen zijn we 4 jaar en honderden optredens in binnen en buitenland verder.
Een onvergetelijk live-optreden met de klassiekers van Status Quo, daar staat de Belgian Quo Band voor ! “Down Down”, “Roll over lay down”, “Caroline”, “Rockin’ all over the world” en “Whatever you want” zijn naast talloze andere bekende rocksongs van deze legendarische Britse band in het geheugen gegrift van menig rock- en muziekliefhebber en staan garant voor een afsluiter van de bovenste plank.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------

Bij deze ook een grote dank aan alle vele medewerkers en vrijwilligers doorheen de jaren, die ruim 30 jaar lief en leed gedeeld hebben op 40 festivals zowel outdoor als indoor. Er is veel gezwoegd, gevloekt, gedronken , opgebouwd, afgebroken, affiches uitgehangen , weer en wind getrotseerd , gezongen, gedanst, getapt, gehuild, gebeden, gefeest en opgekuist.
Dikke merci
Franky Craeymeersch
Voorzitter.